een gele vogel kleurt sydney's nachtleven

Hai mates,

de tijd is weer rijp voor een berichtje uit down under. nadat we eergisteren uit onze jetlag zijn gekropen. Was het gisteren tijd voor eens kennis te maken met alles wat Sydney heeft te bieden. We waren al vroeg uit de veren en na een boterhammeke als ontbijt helemaal klaar om onze woensdag te vullen. Onze eerste halte was de National Australian Bank waar een lieftallige dame, Nisha, genaamd onze account voltooide. Dat bleek "simple as hell". Nisha kon het zoals zovelen hier ook niet laten om elke zin af te sluiten met een spontane en langgerekte 'no worries'. Eens uit de bank gestapt leken de weergoden echter even slechtgezind en goot het bakken uit de lucht, iets wat je hier niet vaak ziet. Ach, dat hebben we dan ook weer gehad he. Daarna zijn we een beetje gaan windowshoppen want effectief iets kopen, zou ons budget niet te goede komen. Al had Kirsten wel een leuk paartje witte sneakers meegegrabbeld om de pijn in haar voeten te bedaren. Nu, ik zeg shoppen maar eigenlijk kwamen we niet veel verder als een paar honderd meter want je wordt hier letterlijk bedolven onder de lokale pubs met hun armzalig getapte maar toch smakelijke draught beers. Dat zou ook blijken toen we na het vallen van de avond en het binnenspelen van een lekker steakje (hier aan slechts 2 dollar te verkrijgen, awsome innit :) ) ons begaven naar de party bar . En of deze gele kleine vogel wist wat feesten is. Op een doordeweekse woensdagavond liep het netjes vol van de doctors and nurses, het was die avond toch wel theme-night zeker. whoppah. En je zou denken dat ze hier achterlopen op gebied van muziek maar niets is minder waar. allemaal lekkere plaatjes en funky beats om de boel op te zwepen. Onze niels is er zelfs conviently in geslaagd om zich achter de draaitafels voor een half uurtje te bewijzen. was het antwoord dat de resident hem gaf na het aanvragen van een plaatsje achter de mengtafel. ook de vrouwelijke aanwezigheid was er eentje om te vermelden. men zou voor minder < only service at the bar> invoeren. Enfin, na een leuke avond vol schooners, aussiebeats en een zatte nederlander genaamd Bram die al high-fivend rondliep daar, was het dan toch maar tijd om eens terug te keren naar de hostel voor een schoonheidsslaapje. er staat vandaag immers nog redelijk wat op het schema. Terwijl ik hier mijn verhaal doe, is het haast tijd om langs te gaan bij Steve, een backpacker wiens auto (een Ford Falcon van 1993 met cqmperspulletjes in the trunk) wel eens de onze zou kunnen worden. Daarna is het Cheese and wine-avond in de hostel om straks de avond af te sluiten met een bezoekje aan Home, Sydneys meest bruisende nightclub, die oh toevqlligheid vanavond toch wel speciaal in het teken staat van backpackers. Zoals ik al zei dus....NO WORRIES MATE :)